بر روی استخوان های لگن خاصره عضلات متعددی قرار گرفته اند. این عضلات موجب حرکاتی بخصوص در ران میشوند. تعدادی از عضلان مهم لگن عبارتند از

عضلات گلوتئال Gluteal muscles

به اینها عضلات سرینی هم میگویند. اینها سه عضله هستند. گلوتئوس ماگزیموس یا سرینی بزرگ Gluteus maximus ، گلوتئوس مدیوس یا سرینی متوسط Gluteus medius و گلوتئوس مینیموس یا سرینی کوچک Gluteus minimus . این عضلات در بالا به سطح پشتی استخوان های بی نام میچسبند ( به سطح پشتی قسمتی از استخوان بی نام که به آن ایلیوم میگویند). این عضلات سپس به سمت پایین و بیرون میروند و به برجستگی تروکانتر بزرگ میچسبند. این عضلات هستند که برجستگی باسن یا کفل را ایجاد میکنند.


عضلات گلوتئال متوسط و کوچک موجب ابداکت شدن Abducting یا دور شدن ران از خط مرکزی بدن میشوند. این عضلات همچنین ران را به سمت داخل میچرخانند ( وقتی سر پا ایستاده اید و شست های دو پا را به هم نزدیک کرده و پاشنه ها را از هم دور کرده اید در واقع هر دو مفصل ران شما در وضعیت چرخش داخلی قرار گرفته اند).

عضله سرینی بزرگ یا گلوتئوس ماگزیموس موجب میشود مفصل ران باز شود ( وقتی سر پا ایستاده اید مفصل ران شما باز است و وقتی نشسته هستید این مفصل خم شده است). این عضله همچنین موجب چرخش خارجی مفصل ران میشود ( وقتی سر پا ایستاده اید و شست های دو پا را از هم دور کرده و پاشنه ها را به هم نزدیک کرده اید در واقع هر دو مفصل ران شما در وضعیت چرخش خارجی قرار گرفته اند). انسان برای سر پا ایستادن نیاز به عضلات گلوتئال قوی و بزرگ دارد.

عضله ایلیوپسواس

عضله ایلیوپسواس Iliopsoas muscle خود از دو عضله ایلیاک و پسواس تشکیل شده است. عضله پسواس از کناره مهره های کمری شروع شده و با پایین میاید. عضله ایلیاک هم از سطح داخلی استخوان ایلیاک شروع شده و به پایین میاید. این دو عضله پس از ملحق شدن به یکدیگر به تروکانتر کوچک ران میچسبند. وظیفه این عضلات خم کردن و نزدیک کردن ران است.

 تصویر بالا یکی از عضلات نزدیک کننده مفصل ران به نام عضله ایلیوپسواس را نشان میدهد

عضلات کف لگن

این ها عضلاتی هستند که به پایین ترین قسمت های استخوان های لگن میچسبند. وظیفه این عضلات کنترل دفع ادرار و مدفوع است.


تصویر بالا عضلات کف لگن، عضله ایلیاک و عضلاتی را که از مهره های کمری به لبه پشتی استخوان ایلیاک متصل میشوند نشان میدهد

حلقه لگن بجز عروق، اعصاب و عضلات، حاوی ارگان های گوارشی و ادراری و تولید مثل است.

• رباط های بین دو استخوان پوبیس در جلو و در جایی که در کنار هم قرار گرفته اند. این لیگامانها موجب میشوند دو استخوان پوبیس و به تبع آن دو استخوان بی نام محکم در کنار هم قرار بگیرند.

• رباط های بین استخوان ساکروم و قسمت ایلیوم از استخوان بی نام. این رباط ها که به آنها رباط یا لیگامان های ساکروایلیاک Sacroilic ligament میگویند قویترین رباط بدن هستند و موجب پایدار ماندن حلقه لگنی در قسمت پشت میشوند. رباط های ساکروایلیاک در دو لایه عمقی و سطحی هستند. مفصل بین ساکروم و استخوان بی نام پایداری ذاتی ندارد و این لیگامان ها هستند که موجب میشوند استخوان های دو طرف لگن بطور محکمی در قسمت پشت در کنار استخوان ساکروم یا خاجی بماند.

• رباط های بین استخوان ساکروم و ایسکیوم که دو رباط به نامهای ساکرواسپاینوس Sacrospinous ligament و ساکروتوبروس Sacrotuberous ligament هستند.

• رباط اینگوینال که بین خار خاصره فوقانی قدامی و سمفیز پوبیس قرار گرفته است